20 yıl önce bugün. İnsanlık 21. Yüzyıla adım atarken
dünyanın merkezi patladı. İkiz Kulelerin yok olduğu gün bu gün. Ne gündü ama! O
gün o saatte nerde olduğumuzu ne yaptığımızı kesinkes hepimiz hatırlıyoruz.
Bütün dünya hatırlıyor. Aniden. Mesela ben o gün taksideydim. Arabanın radyosu
açık. Öylesine kulağıma gelen spikerin de heyecanla anlattığından olacak film tanıtımı
yapıyor sandım önce. Şoför de büyük ihtimal öyle sandı. İki dakika sonra ikimiz de şoktaydık
haliyle. Ben o şaşkınlıkla ne yaptığımı bilmiyorum. Bildiğim bir şey var: inanılacak
bir haber değil (ne kadar tuhaf aslında bu olayın A.B.D ‘de olması dehşeti
arttırıyor. Yoksa her gün dünyanın her tarafında bu olayı hiç de aratmayacak
neler oluyor neler😨) Dediğim gibi ben o şaşkınlıkla İstanbul’da okuyan kızıma telefon etmişim
ve hemen eve git dünya savaşı çıkacak galiba demişim. Şimdi gülüyoruz tabii ay ne saçma laf diye… ama
annelerin sizofrenik telaşelerini göz önüne alırsak böyle bir olayda dünya
savaşı çıkacak saklan demeleri o kadar da komik bi şey değil yani... Olayı görenler bile
inanamamış gördüklerine aynen benim duyduğum zaman kulaklarıma inanamadığım gibi.
11 Eylül Amerikan tarihindeki Amerikan topraklarında
yapılan en ölümcül saldırı olarak tarihe geçti. Binlerce insan (3000 insan) ve
kurtarmak için binaya tırmanan 400 itfaiyeci öldü. Günahsız binlerce insan. Bir
fotoğraf var bugüne ait. Adam kuleden atlamış ve hızla çakılmaya gidiyor. Can havliyle
bir ölümden diğerine dolu dizgin giderken. Bir ölümden diğerine böylesine
gitmek de işte o yaşama içgüdüsü ile olan bi şey. Akıl dışı hayata tutunma
içgüdüsü. Akıl işin içine girse nasılsa öleceğini kurtuluşun asla olmadığını
bilir insan. “Düşen adam” fotoğrafı. Gerçek olamayacak kadar gerçek bir
fotoğraf.
20 yıl önce bugün 11 Eylül ve dünyanın felaket günlerinden biriydi. Hatırlamamak imkânsız. Hepimizin hafızasına mıh gibi çakılmış bir gün.
Yarın 12 Eylül. Kendi tarihimizin aslında küçülen bu dünyada dünya tarihinin demek belki daha doğru aynen 11 Eylül gibi karanlık günlerinden biri. İnsanların katledildiği, idam edildiği, hapislere atılıp işkenceler gördüğü, kaybolduğu. Ruhlarının, kalplerinin ezildiği geleceklerinin yok edilip gençliklerinin bittiği gün. Utanç günü. Kim bilir kaç kişi ikiz kuleden kendini can havliyle atan adamın gözlerindeki o dehşete benzer anlar yaşadı? Ölümlerden ölüm beğenme dehşetini? Kaç kişi bu felaketin içine düştü ve yok oldu? Bu sene tam 41 yılı dolmuş bu kara günün.
12 Eylül’de de gerçek olmayacak kadar gerçekler oldu.
Hatırlamamak imkânsız. Hepimizin hafızasına mıh gibi çakılmış bir gün.
Yıllar geçiyor günahsız insanlar terörle, savaşlarla, darbelerle ölmeye devam ediyorlar.
Dünyanın hafızası,
Türkiye’nin hafızası, insanlığın hafızası…😢
Feride Cihan Göktan bu inanılmaz fotoğrafın çekim anı videosu / 11 eylül 2021 https://www.youtube.com/watch?v=SMDkvJRHaNM
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder