KORONA GÜNLÜKLERİ 50

KORONA GÜNlÜKLERİ 50 / yeniden..😥.
Umutlandık. Aşılar geldi, geliyor, hasta sayısı düşüyor, geçiyor, atlatacağız dedik. Şu geçtiğimiz 2020 Mart’ından beri bir yıllık travmatik dönemi yaralı bereli neredeyse atlatıyoruz umuduna hatta sevincine kapılmıştık. Ama ne yazık ki (döndüm baktım valla) 47. Korona günlüğünde çekine çekine söylediğim bu normalleşmeye geçiyoruz diye seviniyoruz da umarım  bu filmin arası değildir diye korkarak yazmışım.. Evet aynen öyle oldu. Film daha bitmemiş. İkinci yarı daha da kâbus olarak geldi. Bazılarına göre 1. Dalganın üçüncü pikiymiş bu yeni gelen. Bazılarına göre de 3. dalga. İngiliz mutantı. Evet şimdi yine bir fırtınanın içindeyiz. Şimdi daha yorgun, daha hüzünlü ve daha çok korkmuş olarak.

Herkes birbirine aynı soruyu soruyor: ne olacak bu işin sonu? Kimse cevabını veremiyor. Salgının ilk zamanlarındaki belirsizlik daha da şiddetlenerek halen devam ediyor. Bu belirsizlik anksiyetesinin ana nedeni tabii ki ölüm korkusu.😱 Çünkü ucunda ölüm var. Kısıtlanmış hayatlarımızda Allah’ın her günü sosyal medyada defalarca başsağlığı ve rahmet dilediğimiz böyle bir dönemi ilk defa yaşıyoruz. Allah rahmet eylesin. Işıklar içinde uyusun. Sevenlerine sabır. Hep böyle yazdık.  Ruhlarımız çöktü resmen Ölümün hiç beklenmedik bir şekilde durup dururken geldiğine hemen her gün tanık olduk. Korana adıyla ağzı köpürerek azgınca insanların arasına dalıp bazılarını ezip geçen bazlarını yaralayan bu kontrolsüzce koşturan   vahşi atlar arasında kalmışız gibi. Bütün dünya kolektif olarak aynı zaman diliminde yaşam ve ölüm ikilisini deneyimledi. Oysa bugüne kadar ölümün yok sayıldığı bir dünyada güle oynaya kâh koşturarak kah yarışarak yaşıyorduk. Hani derler ya dünyanın kaç  bucak olduğunu öğrendik korona ile...  O halde bu koşuşturma, bu hırs, bu gürültü niye? Bugünlerde birçok kanaldan hayatın/ ölümün anlamı, ölümün de yaşamın bir parçası olduğunu hatırlatır yayınlar, felsefe toplantıları ve sohbetler yapılıyor. Her şeyin zıttı ile birlikte anlam kazandığı ve hayatımızı düzenlerken bu zıtlıkların dengesini bulmamız gerektiği. Her zaman anlatılıyor, yazılıyordu.  Ama şimdilerde daha çok anlatılıyor ve eskiden olmadığı kadar çok dinleniyor.

Belirsizlik …Hepimizi çok rahatsız eden belirsizlik.  Aslında hayatın gerçeği tam da bu belirsizlik üzerinedir. Bunun üzerine özlü sözler de vardır. Sen planlarını yapıyorken hayat da kendi planlarını yapar. Bugün varız yarın yokuz. Hayat sürprizlerle doludur. Vs. Vs. Dilimize pelesenk olmuş ama asla inanmak istemeyip hep kendi kontrollümüzde olduğunu sandığımız hayat… İşte her şeyin nasıl da alt üst olduğunu gördük. Ne çalışma hayatımızın düzeni kaldı ne sosyal hayatımızın ne özelimizin. Hallaç pamuğu gibi attı hepimizi.

Bu bir travmadır. Kişisel ve toplumsal bir travma. Akut etkileri vardır, uzun dönem etkileri vardır. Bu etkiler istenmeyen ve tahripkâr olabilir. Bunları hep birlikte görüyoruz ve daha göreceğiz. Ölüm ve ölüm korkusu en yıkıcı olanı tabii ki.

Ancak istenemeyen tahripkâr etkileri yanında bu travmadan öğreneceğimiz bizi kendimize getiren belki de daha bilinçli daha güzel yaşamamıza neden olacak bir şeyler de öğrendik, daha da öğreneceğiz… ne dersiniz? 💖

                                                                                                           Feride Cihan Göktan

                                                                                                                  4. Nisan .2021